زمين و آفتاب

آفتاب را که دزديدند زمين سرد شد

غصه شد اشک شد ماتم شد و دردشد

آفتاب را که بردند زمين خالي شد

هاله شد اثير شد و موجود خيالي شد

آفتاب رفت و مشغول نور افشاني شد

زمين در جلگه ء تاريک زنداني شد

قصه ها و غصه ها همه بيرنگ شد

عشق ها و صفاهاهمه نيرنگ شد

پروانه كه مرد و شمع خاموش شد

بلبل از باغ برفت و گل مدهوش شد

مجنون باديه بي وفاي عشق ليلي شد

فرهاد کوهکن بر روي عشق سيلي شد

دل از مدار دلبر گريخت و فراري شد

جان درکمين تن دويد جنگ جاري شد

قحط عاطفه غزل ماندگار زمانه شد

آبادي دلها فقط شعار شد و ترانه شد

يکي شعر چشم سرود و جاودانه شد

يکي را عشق در شعر فقط بهانه شد