سلام دوم من به نانسي عزيز:

از انتهاي غصه ي بيدادگر،سلام
از جفت پاي خسته ي بي همسفر،سلام
از خنده اي كه مرد در اندوه مرگ صبح،
از نور سرد شب زده ي بي ثمر،سلام
از داغ عشق بر دل شيداي سوخته،
از گامهاي گمشده ي در به در،سلام
از ابر خشمگين كه نفسهاي رعد و برق،
مي ريزد از لبان ترش مستمر، سلام
از چشم خيس چشمه به پاي درخت سرو،
از اشك گرم ديده به وقت نظر،سلام
از باد تند و تيزكه چون باد مي دود،
از او كه نيست از قدمش خسته تر،سلام
از لابلاي سينه ي زندان نماي عقل،
از قلبهاي وحشي فريادگر، سلام
از ابروي نگار كه از عشوه مي خمد،
از آسمان چهره و چشمان تر،سلام
نشنيد كس،سلام من و پاسخي نگفت،
از پاسخ سلام بيا در گذر،ســـلام!!

مرسي نازنين...نمي دونم شايد بهترين كاري كه تا حالا تونستم انجام بدم از بين بردن همون وب بود....بهر حال.فعلا كه در جوار اين شاعر هنرمند هستيم ...............مرسي از اين همه مهر و توجه ات