بنام آنکه واژه را آفرید
تا آدمها حرفی برای گفتن داشته باشند.
به شما عزیزِ نازنین
رازی نگفته به صد یاد و خاطره.
آغازی با شما به یُمن مهربانیهایی که سرشار از طراوت هایِ مریم هاست
و بوی عشق میدهند و شما همچنان ستارههایی هستید فراتر از تمام روشنی ها.
با من همراه و همسفر باشید تا در سکوتِ خلوتم ترانه شوید.
با من باشید که فردا ستاره ها دیدنی ترند، خدا نزدیکتر
و خیال داشتنتان اشتیاقی که به یأس نخواهد نشست.
شایا تجلی ::
پنج شنبه 83/7/23 ساعت 8:31 صبح
نوشته های دیگران ()
