عید

عید و آسمون شب، پُر از شهابِ رنگیه

عقربه‏ها نگه دارید، چه لحظه‏ى قشنگیه

یه روز رویایى و خوب، میونِ تقویمِ خدا

یه شبِ بارونى و خیس، شبِ مناجات و دعا

لحظه‏هاى نجیبِ عشق، موسیقى زلالِ آب

ترنمِ ترانه‏ها، توى دقیقه‏هاى ناب

از دلِ گلدسته‏ى سرو، صداى آشنا میاد

صداى عشق و عاشقى، صداى ربّناى باد

نغمه‏ى زیباى اذون، کنارِ آهنگِ قنوت

لحظه‏ى ذکر و زمزمه، لحظه‏ى عرفان و سکوت

عید و مهمونىِ نور، جشنِ خوشِ پرندگى

لحظه‏ى لمسِ آسمون، تو اشتیاقِ بندگى

جشن صفا و دلخوشى، تو معنویتِ حضور

تبسّم فرشته‏ها، جوششِ چشمه‏هاى نور

وقتشه که از دلمون، سیاهى رُ خط بزنیم
رو بومِ چشمِ همدیگه، طرحِ مُحبت بزنیم

شایا تجلی

عارف وارسته ملکى تبریزىدرباره عید فطر آورده است:
{عید فطر روزى است که خداوند آن را از میان دیگر روزها بر گزیده است
و ویژه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته و آنان را اجازه داده است
تا در این روز نزد حضرت او گرد آیند و بر خوان کرم او بنشینند و ادب بندگى بجاى آرند،
چشم امید به درگاه او دوزند و از خطاهاى خویش پوزش خواهند،
نیازهاى خویش به نزد او آرند و آرزوهاى خویش از او خواهند و نیز آنان را وعده و مژده داده است
که هر نیازى به او آرند، برآوره و بیش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند
و از مهربانى و بنده‏ نوازى، بخشایش و کارسازى در حق آنان روا دارد که گمان نیز نمی‏برند.}

روز اول شوال رو  به این علت عید فطر می نامن که تو این روز،
امر امساک و صوم از خوردن و آشامیدن برداشته شده و رخصت داده میشه که مؤمنان تو این روز افطار کنن ابتداى خوردن و آشامیدن را افطار می ‏نامن و به همین خاطره  که پس از اتمام روز و هنگامى که مغرب شرعى تو روزهاى ماه رمضان، شروع می‏شه، انسان افطار می کنه یعنى اجازه خوردن پس از امساک از خوردن به او داده میشه