دوست دارم به اوج قله هاي با تو بدون برسم...

دوست دارم با تو از تنهايي رهاشم....

دست منو بگير منو رها نكن...

كه من محتاج تو ام...

محتاج بودنت هستم....

داره زندگيمو زير و رو ميكنه...

اگه چه قصه ي با تو بودن قصه ي غريب و نا آشناييه...

اما دوست دارم...

تا آخر اين جاده...

همراه و همسفر با تو مي مونم...

داره زندگيمو زير و رو ميكنه...

اگه چه قصه ي با تو بودن قصه ي غريب و نا آشناييه...

اما دوست دارم...

تا آخر اين جاده...

همراه و همسفر با تو مي مونم...

من نمي تونم واژه ها رو اسير خودم كنم...

و احساس خودم رو بيان كنم..

شروع قصه ي عاشقي...

اين عجيب ترين داستان زندگي من است..

غريبه ام - به خدا - هيچ كس كنارم نيست

به ظاهر همه دلخوش - كسي كه يارم نيست !

دروغ رنگ حقيقت گرفته - پاييز است !!

و من اميد رسيدن به نوبهارم نيست

هزار مسئله گنگ در درون من است

جهان كه يك سر سوزن در اختيارم نيست

چقدر وسوسه ي عاشقانه ها زيباست !

براي من كه نتي روي سيم تارم نيست

همين كه فكر كنم زنده ام - خودش كافيست

براي ديدن فردا كه اعتبارم نيست

به برگ اول عمرم نگاه كردم و بعد ...

به اين نتيجه رسيدم كه هيچ بارم نيست

و باز ياد تو افتادم - آه حضرت عشق !

تونيستي - كس ديگر به انتظارم نيست ...
************

شعر از اميد صباغ نو :‏ http://ghazalbaran.persianblog.com/

روز خوب...روز حضور تو

روز خوب آشنايي...روزيي كه با كلام تو اغاز مي شود

حضور تو اسمان خيا لم با خورشيد اشتي مي دهد

حضور تو نغمه ي سازم را به پايكوبي دعوت مي كند

ستاره ها شرمنده از اين همه دلتنگي به استقبال خورشيد مي روند

با تو...عاشق تر از ديروز

با لبخند...با يك صدا...با يك نگاه...به همين سادگي

ودر من شوق آمدنت

حضور توشوق بهار در روزهاي سرد است

توكه خود از روزهاي بهاري

حضورت را از من دريغ نكن...

خورشيد از كلام تو زنده مي شود

روزهاي ابري دنيا با حضور تو افتابي مي شود............)............دنيا

قفـــــــل يعني که کليـــــــــــــد

يه نفر...

يه جايي...

تمام روياهايش لبخند توست

و زماني كه به توفكر مي كنه

احساس مي كنه كه زندگي واقعا با ارزشه

پس هرگاه احساس تنهايي كردي

اين حقيقت رو به خاطر داشته باش

يك نفر...

يك جايي...

در حال فكر كردن به توست.